تأثیر عصاره هیدروالکلی موسیر بر برخی از فاکتورهای بیوشیمیایی سرم پس از مصرف جنتامایسین در موش سوری

برخی، مطالعات متابولیت‌های فعال اکسیژن را در سمیت ناشی از جنتامایسین دخیل می‎دانند. از سویی با توجه به خاصیت آنتی‎اکسیدانی سیر هدف مطالعه حاضر بررسی اثر تجویز عصاره موسیر (Allium hirtifolium Boiss) پس از مصرف جنتامایسین در موش سوری می‎باشد. این مطالعه تجربی بر روی 32 موش سوری به وزن 5±30 گرم که به 4 گروه 8 تایی، گروه 1 یا کنترل دریافت‎کننده آب مقطر (7/0 سی‎سی)، گروه 2: تحت تیمار با جنتامایسین با دوز mg/kg 80 جهت ایجاد آسیب کلیوی و کبدی و گروه‎های 3 و 4 به ترتیب درمان با عصاره موسیر با دوزهای  mg/kg 40 و 80 به همراه جنتامایسین با دوز mg/kg80 انجام گردید. دوره آزمایش در همه گروه‎ها به مدت 10 روز بود. در پایان آزمایش، 24 ساعت پس از آخرین تزریق، فاکتورهای بیوشیمیایی اوره، کراتینین، اسید اوریک، آلکالن فسفاتاز، لاکتات دهیدروژناز، آسپارتات آمینوترانسفراز و آلانین آمینوترانسفراز به روش‌های آزمایشگاهی و آنزیمی متداول اندازه‎گیری شدند. تجویز توأم جنتامایسین با موسیر mg/kg 40 موجب کاهش معنی‌دار فعالیت آلکالن فسفاتاز (36/40±92) در مقایسه با گروه 2 (36/40±73/158) و گروه 1 (07/44±40/157) شده است (05/0>p). همچنین تجویز همزمان موسیر با جنتامایسین در گروه‎های‌ 3 (94/17±50/52) و 4 (42/17±29/42) موجب کاهش میزان اوره خون در مقایسه با گروه 2 (17/13±18/59) گردیده است (05/0